blah...blah.. blah...

lungkot, tuwa, lungkot, tuwa...

ang sakit ng ulo ko. aray.. in fairness nameet ko ang deadline. wala lang, masaya lang ako. hehehe.. hay, bumibilis ang araw.. may mga taong namimiss ko, at mamimiss ko. si bespren jason, kakabasa ko lang ng post nya, minsan nalulungkot sya pero 6 months lang naman yun. babalik ka din. pasalubong ha? heheh.. seriously, kahit ang kulit kulit nya (nakakairita), at lagi akong inaasar at binabarubal, e nakakamiss din pala ang madramang lalakeng to. in-love na naman daw sya. sus. sana totoo. si mommy annie naman.. aalis na din.. haay... tahimik na bading sya.. simpleng laitera, mahinhin na laitera. ayun. hehehe.. but i'm really happy for her. she's happily married at masaya talaga ako para sa kanya. =) well sana maging ok din ang kanilang life sa Australia. tinanong ko sya kung pano nya nalaman na si daddy na talaga, e nararamdaman lang daw yun. hmm.. wala lang. hehehe.. sa office madami kang katrabaho pero konti lang ang makakasundo mo at magiging kaibigan mo. dun ka matututong makipagplastikan sa mga taong hindi mo gusto dahil wala ka namang choice. either magresign ka or antayin mong magresign sila. (well sana nga magresign na sila. hahahaha!) kaya nakakalungkot lang na may aalis. haay. e wala din naman akong magagawa, move on and be happy na lang. =) anong ginagawa ng AIM, YM at email? =)

posted by liyan @ 9:53 PM